Kciuk narciarza to uraz więzadła łokciowego stawu śródręczno – paliczkowego kciuka. Nazwa schorzenia wzięła się stąd, że u narciarzy, używających pasów do kijków, często dochodzi do uszkodzenia tego więzadła – podczas upadku pociągają one palec, powodując jego kontuzję. Jednak dolegliwość dotyka nie tylko amatorów sportów zimowych. Problem dotyczy również innych osób aktywnych fizycznie, np. sportowców uprawiających nordic walking czy bramkarzy w grach zespołowych.

Kciuk narciarza – objawy

Do objawów uszkodzenia więzadła łokciowego stawu śródręczno – paliczkowego kciuka zaliczamy:

• Ból w jego obrębie.
• Obrzęk oraz wybroczyna w okolicy kontuzjowanego miejsca.
• Trudności z utrzymaniem przedmiotów w dłoni, co jest efektem spadku siły uchwytu.
• Problem z ruchomością kciuka (w przypadku całkowitego zerwania więzadła, brak możliwości wyprostowania palca).
• Patologiczne odchylenie odłokciowe kciuka w pozycji pełnego zgięcia.

Kciuk narciarza – diagnostyka

W przypadku urazu kciuka, należy zgłosić się na wizytę lekarską do ortopedy. Specjalista bada manualnie chorą rękę w poszukiwaniu schodka, świadczącego o przemieszczaniu się zerwanego więzadła. Pacjent proszony jest również o poruszenie kciukiem i jego odchylenie od ręki. Jeśli ta czynność jest bolesna, a jednocześnie dochodzi do całkowitego odchylenia palca, wówczas lekarz stwierdza niestabilność stawu śródręczno-paliczkowego. Dla potwierdzenia swojej diagnozy, ortopeda zleca badania: USG palca oraz rezonans magnetyczny. Aby wykluczyć złamanie w obrębie kciuka, specjalista może poprosić Pacjenta również o wykonanie zdjęcia RTG.

Kciuk narciarza – leczenie zachowawcze

Terapia nieoperacyjna uszkodzonego więzadła daje dobre rezultaty, gdy struktura nie uległa całkowitemu zerwaniu. W takim przypadku zaleca się:

• Unieruchomienie kciuka w lekkim zgięciu przy pomocy ortezy lub łuski stabilizującej.
• Stosowanie chłodnych okładów, w celu eliminacji obrzęku.
• Przyjmowanie leków przeciwbólowych oraz przeciwzapalnych.
• Smarowanie chorego miejsca maściami lub żelami o działaniu przeciwbólowym oraz przeciwobrzękowym.
• Podjęcie działań z zakresu fizykoterapii: krioterapia, pole magnetyczne, laseroterapia, ultradźwięki.
• Zastosowanie kinesiotapingu, zabezpieczającego chory staw oraz przyspieszającego gojenie uszkodzonych struktur.
• Rozpoczęcie ćwiczeń ruchowych (moment podjęcia aktywności wyznacza lekarz).

Kciuk narciarza – leczenie operacyjne

W większości przypadków, leczenie kontuzji polega na działaniach zachowawczych. Bywa jednak, że wymaga ona interwencji chirurgicznej. Dzieje się tak np. w przypadku urazu Stenera, gdy więzadło ulega całkowitemu zerwaniu, a jego kikut przemieszczeniu. Ponadto lekarz może zadecydować o przeprowadzeniu zabiegu, gdy doszło do złamania z przemieszczeniem odłamu oraz do nieprzystawania powierzchni stawowych względem siebie. Podczas operacji, chirurg ponownie przytwierdza więzadło w pierwotne miejsce (uszkodzenie przy przyczepie dalszym) lub łączy jego rozerwane kikuty (uszkodzenie w części środkowej). Tego typu operacja ma sens, jeśli nastąpi nie później niż 2-3 tygodnie od kontuzji. Po tym czasie więzadło traci zdolność leczenia się i niezbędna jest jego rekonstrukcja z wykorzystaniem przeszczepu.

Kciuk narciarza – rehabilitacja po operacji

Po zabiegu koniczne jest podjęcie działań, mających na celu odbudowę siły i masy mięśniowej, zlikwidowanie sztywności stawowej oraz przywrócenie kciukowi pełnej funkcjonalności. Rehabilitacja pooperacyjna w tym przypadku obejmuje:

• Ćwiczenia ruchowe.
• Kinesiotaping.
• Fizykoterapię, np. elektrostymulacja mięśni.

Kciuk narciarza – leczenie w Krakowie

Jeśli problem kciuka narciarza dotyczy również Ciebie, skorzystaj z wiedzy i doświadczenia wykwalifikowanego zespołu ortopedów Semper Fortis. Na podstawie badania fizykalnego oraz pełnej diagnostyki obrazowej, specjalista postawi diagnozę i zaproponuje leczenie kontuzji. Warto jak najwcześniej podjąć niezbędną terapię, aby w obrębie stawu kciuka nie doszło do przewlekłej niestabilności.